Para a realización deste
traballo tivemos que escoller un libro que fose adecuado para alumnos e alumnas
de Educación Primaria e que tivese potencial á hora de presentalo ao noso
alumnado. Eu elixín unha obra que tiven que ler en terceiro de primaria e que
me marcou, por iso penso que é unha boa elección O libro que eu escollín
foi O estanque dos parrulos pobres, escrito por Fina Casalderrey,
correspondente á oitava edición desta obra. A editorial é Rodeira, pertencente
ao grupo EDEBÉ, que se centra na publicación de libros en galego tanto infantís
coma xuvenís. A editorial divide os libros en coleccións segundo a idade para a
que están recomendados, neste caso a colección é Tucán Laranxa, recomendado
para nenos e nenas de máis de oito anos. Conta con vinte e dous capítulos
repartidos en 165 páxinas. Ademais esta obra é gañadora do premio EDEBÉ de
Literatura Infantil.
Casalderrey, Fina (1996). O estanque
dos parrulos pobres. Ilust. Teo Puebla, Barcelona: Rodeira, EDEBÉ, col.
Tucán Laranxa, 165 pp. (ISBN: 978-84-8349-098-3).
Con respecto ao formato
do libro é de tapa branda, coa portada e contraportada a cor, tanto as imaxes
como o fondo, que é laranxa pola colección á que pertence. Lese a través da
sucesión de páxinas e de esquerda a dereita, non hai desdobrables nin elementos
que corten esta sucesión. O libro ten as seguintes medidas, 19x13x0,9 cm. No
interior non ten gardas e o texto está situado no medio, a excepción das
páxinas onde hai ilustracións, nas que o texto se sitúa enriba destas. As ilustracións
non son abundantes mais si atopamos algunhas durante a lectura. A letra é
grande e os títulos están escritos en letra grosa. O estanque dos parrulos
pobres é unha obra narrativa. Podemos clasificala coma un
conto breve e realista. Distínguense personaxes e faise énfase na súa
evolución, ten unha trama e un narrador en primeira persoa protagonista, pois
conta a historia desde a súa propia percepción, desde o punto de vista que
coñece. A historia trata sobre
unha nena chamada Noema que vive cos seus pais e o seu avó materno. Ao longo da
lectura descubrimos a boa relación que teñen a nena e o avó, como ela cre todo
o que el lle conta, a súa historia como pirata e algunhas outras historias das
que Noema non quere perder detalle, pois sabe o intelixente que é o seu avó. Un
día o avó sofre unha trombose e a partir de aí a nena escoita falar aos pais de
que o avó vai morrer. Ela decide falar con el sobre o tema, porque sabe que el
non mente e deciden xogar a morrer, pois os vellos morren, como ela sabe, e así
cando o avó morra, xa sabe como facelo. Pasan os días sen que os pais o saiban
e o avó regálalle unha moeda que gardaba con cariño para que o recorde sempre.
Chega o día en que morre e ela non está triste, nin chora, como prometera.
Noema sabe que o avó soubo morrer e que volverá con moitos regalos como o fai o
seu pai cando volve de traballar. Finalmente ela recorda, estando na casa dunha
amiga, que o avó lle dixo que se quería falar con el debería facelo a través da
estrela que ela sentise máis preto dela. Porén despois de máis de dez días a
estrela non aparecía, por iso decidiu ir ao estanque dos parrulos pobres e coa
moeda que o avó lle regalou, pedir que esa noite aparecese a estrela. E así
foi, esa noite a estrela apareceu e conseguiu falar co seu avó. No libro non hai imaxes
en todas as follas nin en cada capítulo, pero si que hai algunhas que acompañan
a historia que se nos narra. Delas non depende o sentido da historia, é dicir,
pódese entender a trama do libro sen a necesidade das imaxes, aínda que estas
mostran perfectamente o que se nos está a contar. Desta maneira podemos
encontrar imaxes a cor que ocupan unha páxina completa, van rodeadas dun marco,
que segundo a ilustración teñen unha cor ou outra. Normalmente podemos ver a
Noema co seu avó, pero tamén hai imaxes onde a vemos coa súa amiga Pili Canosa
ou ela soa. Logo temos dúas imaxes que seguen a descrición anterior, son en cor
e cun marco, pero ocupan pouco máis de media páxina, nelas sae Noema soa. Por
outra banda, temos as imaxes que son moi pequenas, son ilustracións dunha cousa
ou persoas, sen contexto, pois ao contrario que as imaxes anteriores, non teñen
un fondo, senón que se centran en mostrar algo moi concreto. Por último
encontramos unha imaxe repetida en todos os capítulos que rematan en páxina
impar, ocupando toda a páxina par seguinte. É unha imaxe moi representativa
pois se trata dun parrulo que nada nun estanque, e tanto o animal como a construción
toman un moi importante sentido, sobre todo no final, por iso penso que é a
imaxe máis recorrente. O formato é o mesmo, a cor e cun marco, neste caso
sempre de cor verde e o tamaño non é de páxina completa, senón que é un cadro
coa imaxe dentro, situada no centro da páxina. A elección deste libro,
entre outros motivos, foi que ten moito potencial para nenas e nenos de
Educación Primaria. Con el podemos traballar valores e rememorar experiencias
que o alumnado pasar pois durante a lectura pódense abordartemas que se poden
chamar “tabú” como a morte ou discusións familiares, e con iso podemos facer
unha investigación na aula sobre como se senten en relación a eses temas. Tamén
se poden tratar valores como a familia, o amor pola familia e polos demais, a
amizade… Na obra atopamos estes temas dende a morte ata a amizade, dende unha perspectiva
infantil, que é a mellor maneira de chegar a eles, facéndoos coñecedores de
temas cotiáns considerados “tabú”. En relación aos recursos
en liña de acceso aberto sobre a obra, non atopei nada en galego, nin
actividades, nin vídeos, nin un blog que faga unha reflexión sobre esta. Porén,
encontrei dous recursos interesantes que poderíamos traballar na aula en
castelán. O primeiro é unha serie de actividades con preguntas sobre o libro
para completar despois da súa lectura. O enlace é o seguinte: https://www.planlector.com/descarga.asp?idDoc=858&d=Act37tncast15.pdf Por outra parte
encontrei un Booktuber, que son nenos ou nenas que len libros e deciden contar
o argumento, se lles gustou ou non as obras ou se as recomendan e gravarse en
vídeo para logo subilo á rede, neste caso Youtube, este é o enlace onde Matías
cóntanos dende Arxentina o argumento do libro en dous minutos e medio: https://www.youtube.com/watch?v=CRFFpTBFQzc |
Este blog é unha ferramenta de apoio á docencia na materia de Didáctica da Lingua e da Literatura galegas na Facultade de Educación e Traballo Social da Universidade de Vigo (Campus de Ourense)
mércores, 18 de novembro de 2020
O estanque dos parrulos pobres
Subscribirse a:
Publicar comentarios (Atom)
Os soños na gaiola
Manuel María (1968). Os soños na gaiola (9º ed.). Vigo: Xerais. Os soños na gaiola, de Manuel María, é un poemario impreso en papel de tapa...
-
O libro escollido para a realización desta recensión crítica foi O misterio dos fillos de Lúa , un relato infantil escrito por Fin...
-
Mejuto Rial, Eva María (2014). Maruxa . Ilust. Ana Mafalda Milhões Aires. Pontevedra: OQO Editora, [ 28 pp .] . (ISBN: 978-84-9871-490-6)...
-
Marcos Viso, ilustrador infantil ourensán, ilústranos coas súas ideas e vivencias — Que consideras que é máis importante na túa profesi...
Ningún comentario:
Publicar un comentario