Patacrúa (2007). Paco Papán, ilust. Evelyn
Daviddi. Pontevedra: OQO Editora (Colección: O), [40 pp.] (ISBN 978-84-96788-64-0).
Neste álbum
ilustrado de Patacrúa e Evelyn Daviddi relátase como Paco Papán un rapaz
lacazán vai buscar traballo pero acábano botando por excederse coas tarefas
encomendadas. Cando remata a súa xornada danlle propina que sempre perde e
nunca lla pode entregar a súa nai. A historia remata co protagonista atopando
un traballo que se axeita a el e casando coa filla do seu xefe. Así mesmo, empréganse
os días da semana para contar en que traballa cada día.
Este álbum ten un
formato convencional, dado que atopamos ilustracións que acompañan e expresan de
maneira visual o que se atopa redactado. Esta é unha lectura recomendada entre
4/7 anos.
Á hora de falar da
portada e a contraportada podemos dicir que ambas son de tapa dura e constan
dun fondo vermello, na primeira observarmos un personaxe que neste caso será o
protagonista da nosa lectura e un paxariño amarelo sostendo unha chave, dunha gaiola
ao lado de Paco, que quizais representa a liberdade, ademais do animal sae un
bocadillo onde se nomea o título do libro, tamén podemos ver algunhas flores.
En cambio, na contraportada podemos ver plantas de diferentes tamaños, unha
grande e dúas pequeniñas, acompañadas dunha regadeira, a esquerda e o que
semellan herbas pequenas. Así mesmo
temos un código de barras, o nome da colección e un debuxo da editorial.
Observamos que
este álbum ten un formato de 25 x 1 x 23
cm, composto por 40 páxinas. A escritora é Marisa Núñez, unha autora galega que
adoita publicar as súas obras con pseudónimos (por exemplo Patacrúa ou Luisa
Morandeira) e escribe versións de contos tradicionais publicados en formato de
álbum ilustrado, como no caso de Paco Papán que provén dun conto tradicional
xudeu. Á hora de falar da ilustradora, Evelyn Daviddi, naceu en Carpi, Italia
ilustra contos en diversas linguas: castelán, inglés, galego...
No referente ás ilustracións, estas son en cor, contan con personaxes moi expresivos e con accións claras, detalladas e descritivas. Os debuxos empréganse como un recurso para acompañar o que relata o texto. Todas a páxinas contan con imaxes. Xógase coas cores, onde dependendo da situación na que se atope o personaxe empréganse máis vivas ou tons máis escuros. Predomina o emprego da cor amarela e vermella, sobre todo na escena na que se aparecen os namorados.
Por outra banda,
esta obra traballaríaa nunha aula de primeiro de educación primaria, nun
contexto lúdico – formativo, onde cada un contaría cun exemplar. Nada máis
chegar o alumnado poríalles o recurso interactivo para introducir o libro. Empregaría
unha hora da materia de galego, onde leremos, entre todos/as intervindo o/a
docente como participante e posteriormente faremos unha posta en común falando
do que máis lle chamou a atención aos educando/as e expoñemos preguntas, que
deberán responder os/as estudantes como se fora un debate.
As cuestións divídense
en dous tipos:
· Sobre
o contido do libro:
que fariades vós se fósedes Paco? Cal credes que sería o traballo que mellor se
vos dá?
· Profundando
máis no significado deste contido: Cres que unha persoa é boa só para un traballo? Merece a pena seguir
loitando ata atopar un traballo, cando cres que deberías deixar de buscar
porque non serves para ningún? (esta última pregunta presentaríaa en cursos
máis avanzados).
Dende o punto de
vista do profesorado, mediante unha técnica repetitiva, as potencialidades a
resaltar son: a preguiza e a inocencia, neste caso de Paco Papán, tres tipos de
diversidades (A diversidade da xente e dos empregos, hai xente a que se lle dá ben
onde Paco presenta máis dificultade e viceversa. A diversidade á hora de tratar
os diferentes materiais e como debemos empregalos ou gardalos. A partir do vídeo
tamén se pode tratar a diversidade do alumnado), que o importante á hora de
facer unha actividade é como a realizamos, por último, o sentimento de
persistencia (persistir e nunca desistir, porque sempre vamos atopar algo no
que sexamos bos).
O recurso en liña
que se usará será o seguinte vídeo: https://youtu.be/b1cbvnN5OgM. Con este aprenderemos unha nova canción, que resume o contido do libro e
algúns dos xestos empregados na linguaxe de signos, ademais aproveitaremos este
medio para ensinarlle o abecedario nesa lingua. Outro vídeo atopado foi https://youtu.be/X8Bl9HY55sk, onde se encontra o libro e unha persoa que o narra, este recurso non é
tan atractivo porque os rapaces non interactuarían do mesmo xeito coa obra.
Escollín o
primeiro audiovisual porque ten en conta a diversidade na aula e paréceme un
vídeo a destacar porque despois de ver varios audiovisuais en galego sobre
álbums ilustrados e outros contos este foi o único que atopei onde se traballe
a linguaxe de signos. Ademais outro motivo é ensinar ao alumnado que aqueles
que teñen certas limitacións físicas, tamén se poden comunicar perfectamente, e
que eles mesmos poden facer uso desta linguaxe.
Seleccionei esta
obra porque tanto o Loboferoz de Patacrúa e Chené e Paco Papán
eran as miñas obra favoritas da infancia e das que teño un mellor recordo. O
que me motivou a decantarme pola segunda foi o recurso interactivo que atopei
para traballar na aula.
BIBLIOGRAFÍA
Ei.
Abelliñas (31 de xaneiro
de 2020). Paco Papán en LSE [Arquivo de vídeo]. Youtube. https://youtu.be/b1cbvnN5OgM
Taxi Roberto Burela (30 de novembro de 2017). "Paco
Papán" - (conto en galego) [Arquivo de vídeo]. Youtube. https://youtu.be/X8Bl9HY55sk
Pérez, J. y Marín, R. Pep Bruno. Marisa Núñez. [Mensaxe nun Blog]. https://www.pepbruno.com/index.php?option=com_content&view=article&id=833:marisa-nunez&catid=50&Itemid=75&lang=es
Ningún comentario:
Publicar un comentario