luns, 23 de novembro de 2020

A rapaza da fiestra

 


 

A obra escollida para este traballo é A rapaza da fiestra, escrita por Xavier Estévez. É un libro que xa lera cando era cativo na escola como lectura obrigatoria, pero non recordaba a historia que agocha. 

 

Estévez, Xabier (2014). A rapaza da fiestra. Ilust. Fernando Llorente. Vigo: Tambre, col. Ala Delta, serie verde, nº 28, 122 pp. (ISBN: 978-84-92404-81-0).

 

Dende o punto de vista do formato, a obra presenta un formato rectangular de 200x130 mm e tapa branda. Na parte superior da cuberta observamos unha fiestra dun edificio branco e no seu interior encóntrase unha rapaza sentada nunha cadeira e escribindo nun caderno, ten unha melena longa de cor marrón e parece que non está moi leda. Debaixo, aparece un recadro verde co título da obra en branco A rapaza da fiestra, o nome do autor, da editorial e da colección, mentres na parte inferior esquerda podemos observar unha planta e un tubo que sobe ata a parte superior da cuberta. Na contracuberta encontrámonos cunha división de catro rectángulos: o primeiro é de cor verde e contén un breve resumo da historia; o segundo, de cor branca e nel podemos ler que é un libro recomendado para nenos e nenas de 10 anos en diante; o terceiro está en branco e contén o código de barras, mentres que o cuarto rectángulo contén unha breve biografía de Xavier Estévez. 

 

A obra está escrita en terceira persoa. O protagonista é un neno chamado Lucas que está enfermo e non pode saír á rúa, pero en ningún momento di o porqué. Os seus pais déronlle polo seu aniversario un telescopio, por iso comezou a mirar pola fiestra a escura cidade na que vivía, asolada pola guerra. Lucas observou a unha rapaza que se atopaba na vella fábrica de en fronte, coa que acabou por facer amizade pasado un tempo, xa que se comunicaban a través dun cartón no que escribían o que sentían. Cando o neno volveu á escola e observou que a metade do alumnado desaparecera, decatouse do conflito bélico no que estaba somerxido o seu país: a persecución nazi. Foi atando fíos ata que comprendeu que a rapaza da fiestra podería ser xudía, e por iso sempre estaba na vella fábrica, polo que non dubidou en preguntarllo e os seus pensamentos eran certos, pero non lle importou xa que estaba en contra das crueldades ás que estaban sometidos os xudeus e xudías. Despois, coñecéronse en persoa e pasaron moito tempo xuntos. A rapaza chamábase Ana Frank e vivía agochada na fábrica dende facía 3 anos. Polo aniversario de Ana, Lucas regaloulle un caderno no que podía escribir e así foi como a rapaza converteu aquel caderno no seu diario. Finalmente, encontraron a familia de Ana e Lucas non a volveu ver, aínda que unha amiga da familia lle entregou ao protagonista o diario que a rapaza escribira.

 

As ilustracións son obra de Fernando Llorente, nelas podemos observar a frialdade e escuridade da cidade, provocada pola guerra do momento. Todas son en branco e negro, o que nos pode transmitir a emoción de tristeza que senten os personaxes da historia. Con debuxos sinxelos reflicte  o medo e temor da sociedade. 

 

Entre as potencialidades de lectura desta obra podemos destacar que propicia o traballo con diferentes temas e incluso en varias materias. Cuestións aptitudinais, como ir adquirindo valores e normas de convivencia, respectar os dereitos humanos e o pluralismo dunha sociedade democrática. A través da lectura poderán decatarse das inxustizas ás que foron e son sometidas moitas persoas, desta forma desenvolveremos os obxectivos citados anteriormente. Tamén se podería abordar dende a perspectiva histórica  e traballar a persecución nazi e a biografía dun dos personaxes da obra Ana Frank, falarlles que non se trata unicamente dunha creación imaxinaria, senón dunha rapaza que sufriu as inxustizas da guerra.

 

Dos recursos en liña de acceso aberto sobre a obra de Xavier Estévez que atopei na rede destacaría  o blog do CEIP Valle Inclán do Grove, no que podemos atopar un booktrailer creado polo club de lectura de 6º de educación primaria. Paréceme unha idea moi orixinal para traballar a lectura co alumnado, xa que motiva aos nenos e nenas. Preme na imaxe para acceder ao blog: 

 

  


 

 


Tamén quería destacar outra referencia á obra de Xavier Estévez que atopei, neste caso trátase dunha imaxe tirada durante a visita de Xavier Estévez á aula do meu irmán (Maristas Tui), a onde acudiu para falar do seu libro e o que agochaba nel. Ademais asinoulle a todo o alumnado o seu exemplar, o que motiva á lectura. Preme na imaxe para acceder: 

  

 

Ningún comentario:

Publicar un comentario

Os soños na gaiola

Manuel María (1968). Os soños na gaiola  (9º ed.). Vigo: Xerais. Os soños na gaiola, de Manuel María, é un poemario impreso en papel de tapa...