O segredo de Zoe

CASALDERREY, FINA (2016). O segredo de Zoe (1º ed.). Ilust. Marina Seoane. Vigo: Tambre, col. Ala Delta, serie vermella, n.º 23, 40 pp. (ISBN: 978-84-9046-145-7).

 

A obra que seleccionei titúlase O segredo de Zoe, un libro ilustrado que foi escrito por Fina Casalderrey. É un conto que non lera pero que collín na biblioteca porque me chamou a atención a relación do título e o resumo coa ilustración da cuberta, pois aparentemente semella que non garden ningunha conexión, pero unha vez que les a obra descobres que todo ten sentido.

Trátase dun libro ilustrado cun formato rectangular, cuxa tapa é branda. Foi escrito e ilustrado por Fina Casalderrey e Marina Seoane, respectivamente. Na esquina superior dereita encóntrase a o nome da editorial e da serie á que pertence, neste caso a vermella. Xusto debaixo está o título da obra, cuxa tipografía é a maior de toda a cuberta. A continuación sitúase o nome da autora e da ilustradora, a pesar de que a primeira se encontre situada por riba, teñen o mesmo tipo de tipografía, non xerando así ningunha xerarquía. Na ilustración que cobre toda a cuberta atopamos a Zoe subida á cabina dun barco pesqueiro, leva unha cana e parece que está tratando de coller algún peixe.

Na contracuberta atopamos dous recadros en vermello, que conteñen o resumo do libro e unha pequena bibliografía da autora, ademais de dous en branco coa recomendación da idade e o código de barras. No lombo aparecen escritos o título da obra, sobre un fondo branco, o nome da autora, sobre un fondo vermello, e o número da serie á que pertence, o 23.

Unha vez que abrimos o libro temos unha folla en branco con información da biblioteca á que pertence e, a continuación, están a páxina de dereitos, con toda a información sobre o libro e a portada, cun recadro igual ao da cuberta na que aparece a editorial, autora e ilustradora.

Segundo comezamos coa lectura observamos que a letra e o vocabulario utilizado son acordes á idade recomendada (5 anos) e en ningún caso a parte escrita emprega unha páxina enteira, se non que se divide e deixa maior importancia para as imaxes. Ademais, destaca que non conta con numeración das páxinas, xa que estarían tapados polos debuxos, e na última páxina atopamos todos os títulos e autores da serie á que pertence esta obra.

Doutra banda, dicir que o libro conta cun narrador omnisciente que ten un coñecemento total do que sucede e sucederá. Tamén, resalta a musicalidade como un elemento que favorece a lectura, utilizada neste caso cando Zoe canta cancións inventadas por ela mesma. E, por último, a importancia das imaxes, que continuamente nos evocan ao mar pero o lector non sabe o porqué ata o final da obra, é por isto que unha segunda lectura desta obra nos daría unha visión diferente á da primeira vez.

O argumento da obra xira ao redor de Zoe, que unha noite se pon diante do espello e debate consigo mesma se debe ou non darlle o seu segredo a alguén, decide non facelo e agóchao no seu peto do seu anorak. Á mañá seguinte atópase cun ovo de chocolate debaixo da súa almofada e cunha nota na que lle prohiben comelo ata a merenda. Ela vai para a escola co seu abrigo e o seu segredo gardado dentro. Protéxeo durante todo o día e non llo conta a ninguén, incluso a súa nai pero, na hora da cea aparece unha persoa moi importante á cal llo ensinará.

Este é un libro ilustrado que conta con imaxes a dobre páxina que complementan á perfección a parte escrita. Na gran maioría delas faise unha referencia ao mar, dende as cunchas no baño, as sabas da cama cos debuxos de peixes, un barco de papel enriba da cama, o xoguete do ovo de chocolate… unha clara metáfora que non entendemos ata que sabemos a profesión do seu pai. A última imaxe foi a que máis me chamou a atención, conta cun ratiño de xoguete que está observando o veleiro que traía o ovo de chocolate no seu interior. Esta é unha clara metáfora final de toda a historia, o rato Pérez ten que agardar a que chegue o barco e con el o mariñeiro para levar o seu premio. Tamén recalco a harmonía e tonalidade das cores usadas en todas as imaxes e o xogo cos cromatismos do mar.

En canto ás potencialidades, moitas nenas e nenos están na mesma situación que Zoe, un dos seus membros da familia ten que ir traballar e poden pasar semanas ou meses sen velos. Coa lectura deste libro podemos coñecer o alumnado que se atopa nas mesmas circunstancias que a protagonista desta historia e traballar que facer nestes momentos, poñernos na pel de Zoe e axudar ás persoas que queremos a sentirse mellor. Tratamos así os sentimentos e a relación e a confianza que poden sentir os pequenos coas persoas da súa contorna. Ademais, este conto achéganos a múltiples temas para traballar nunha aula como as viaxes, segredos, regalos, profesións…