sábado, 20 de novembro de 2021

O día en que a mamá se lle puxo cara de teteira




Saiz, R. (2007). O día en que a mamá se lle puxo cara de teteira. OQO Editora. 


O libro foi traducido do castelán en 2007 por Sara Monda, a primeira edición fixose no mesmo ano de publicación e foi editado en Pontevedra onde se atopa a editorial.


Estamos ante un álbum ilustrado. É unha obra de tapa dura no que a cuberta e a contracuberta non forman unha única imaxe. Na cuberta atopámonos ca imaxe dun rapaz abraiado mentres agarra unha teteira, tamén aparece o nome da autora e o do ilustrador e por último aparece a editorial. Por outra banda,na contracuberta temos o debuxo dun neno observando un floreiro,o código de barras do libro e o ISBN, unha referencia ao ministerio de cultura e un recoñecemento a “Direcçao -General do Livro e das Bibliotecas” portuguesas. No lombo aparece o título do libro, a editorial e o logo da colección. Na portada aparece unha imaxe diferente á da cuberta e contracuberta, esta vez aparece un rapaz asustado correndo cunha teteira na man, vólvese facer alusión á autora, ao ilustrador e á editorial.

A tipografía que se emprega na obra ten distintos tamaños e distintas formas para remarcar o volume das voces. O tipo de narrador deste álbum ilustrado é un narrador en terceira persoa.




Marquiños era un rapaz que escachou o floreiro preferido dá súa nai. Cando ela o descobre empeza a semellar unha teteira; bota fume, o seu nariz ten forma de bico, unha das súas orellas semella unha asa e finalmente convértese nunha teteira moi parecida á súa nai. Marquiños asustado pide axuda á súa veciña, á súa avoa Lubi, ó tío Xesús... Mais ninguén da co que pasa.

Grazas a deus todo fora un soño do rapaz.



As ilustracións ocupan tódalas páxinas e expresan o mesmo que o texto, polo que se podería dicir que para a interpretación do que ocorre non nos faría falta saber ler. Responden a un tipo de ilustración figurativa na que destacan os ollos esféricos e unha gran nariz, isto ocorre con todos os personaxes. As únicas cousas polas que se diferencian son a forma do peiteado ou a roupa que levan. As imaxes céntranse nas relacións entre os personaxes e non hai case referencias espaciais. As páxinas son planos de cor onde se funden o piso e as paredes. Nas imaxes predominan cores tostados, vermellos, ocres e os azuis. Ao estar tan mesturados transmiten sensacións cálidas.



Esta obra quizais estea máis orientada para os cursos de infantil aínda que poderíamos empregala nos primeiros dous cursos de Primaria. Debido á que moitos nenos/as que teremos en 1º inda non saberán ler xa que non teñen por que vir lendo de infantil. E algúns alumnos/as que teremos en 2º inda non lerán con fluidez. Álbums ilustrados como este tan sinxelo e gráfico axudarán a mellorar a lectura e a fluidez.


Na clase traballaríao de varias maneiras, para empezar poderiamos facer un pequeno contacontos sen ensinarlle as imaxes ao alumnado. A docente le a historia e os rapaces deben facer un pequeno debuxo de como se imaxinan ao protagonista ou a súa nai convertida en teteira.


Logo de facer esta actividade poderiamos ver o vídeo contacontos que colgou a editorial e falar de como se senten os rapaces e rapazas cando lle rompen algo a algún familiar.

Paréceme unha boa historia para facer unha pequena reflexión da presión que senten os nenos/as ou mesmo nós os adultos cando rompemos algo de valor sen querer.


Penso que o feito de que a nai de Marquiños se converta en teteira é moi divertido para o alumnado porque mantenos cunha constante intriga de como se resolverá o problema que o protagonista ocasionou e como finalmente o soluciona.


Entre as potencialidades da obra atopamos a solidariedade, a axuda entre os diferentes protagonistas, o traballo coas estruturas  repetitivas e acumulativas da historia que axudan a memorizar o que sucede.


Desta obra só atopei un recurso en liña de acceso aberto. Este recurso é un vídeo de YouTube a modo de conta contos no que se le o libro e se representa o que se vai contando con figuras de plastilina ás que se lle dá vida. Este vídeo colgouno a propia editorial do álbum ilustrado en:

https://youtu.be/fdFQcjJHwag


Ningún comentario:

Publicar un comentario

Os soños na gaiola

Manuel María (1968). Os soños na gaiola  (9º ed.). Vigo: Xerais. Os soños na gaiola, de Manuel María, é un poemario impreso en papel de tapa...